جراحی اساسی ترین اقدام درمانی خالهای بدخیم است

از آنجا که فعالیتهای در محیط بیرون افراد بیشتر شده، زمینه بدخیمی خالها نیز به دلیل مواجهه با نور خورشید افزایش یافته است. ضرورت آگاهی در مورد خطر خالهای بدخیم علاوه بر تحمیل هزینه های سنگین درمان به جامعه، در مواردی میتواند حیات فرد را نیز تهدید کند. به رغم تلاش برای درمان خالهای بدخیم، ملانوم جدیترین سرطان کشنده انسان است که 2درصد احتمال فوت را دارد و پیشگیری جدیترین اقدام موثر محسوب میشود. علاوه بر پیشگیری از مواجهه با نور خورشید به عنوان مهمترین عامل زمینه ساز، آموزش در مورد توجه به تغییر خالها و تشخیص سریع آن برای جلوگیری از پیشرفت بیماری اهمیت دارد. ملانوم عمدتا در دهه ۵۰ و ۶۰ زندگی اتفاق میافتد که مراقبت از دوران نوجوانی و جوانی زمینه خطر بروز آن را کاهش میدهد. عوامل تاثیرگذار تشدید ملانوم پوست روشن و موهای بور، زمینه خالهای قهوه ای(فریکل)روی پوست، ابتال به بیماریهای پوستی ژنتیک، ضعف سیستم ایمنی و مواجهه مستمر و طولانی با نور خورشید به دالیل مختلف شغلی یا زیبایی زمینه بروز ملانوم را تشدید میکند. البته مساله ژنتیک نیز در این زمینه تاثیرگذار است. افرادی که خالهای بزرگ دارند نیز در معرض ابتال تا حدود 20درصد برابر هستند. همچنین اگر خالها حالت نودولر(گره دار) داشته باشند احتمال تهاجم بیشتر خال افزایش مییابد. علاوه بر توجه به زمینه خطر خالهای بزرگ، هرگونه تغییر در اندازه، شکل، رنگ و علائمی نظیر خارش و… نیاز به بررسی فوری دارد زیرا تشخیص به موقع و سریع میتواند تا حد زیادی به بهبود بیماری کمک کند. عالوه بر تغییر در حالت خال، دچار علائمی نظیر کاهش وزن، خستگی، کاهش اشتها، ضعف، تب، سرفه، تنگی نفس و درد شکم نشاندهنده وضعیت وخیم بیماری و درگیری اندامهای دیگر است. ایمنوتراپی، درمان نوین و امید به زندگی مطلوب بیمار ضخامت خال مهمترین عامل در تشخیص بدخیمی است. اگر خال ضخامت کمتر از یک میلیمتر داشته، حاشیه پیدا نکرده و زخم ندارد، هنوز در مراحل اول است و میتوان به درمان موثر امیدوار بود. در مواردی که مشکل به موقع تشخیص داده شود، برداشتن ضایعه و بخشی از بافت اطراف آن کفایت میکند اما گاهی پیشرفت میکند و میتواند غدد لنفاوی را درگیر کند. در چنین شرایطی بررسی درگیری بدن از لحاظ دست اندازی سلولهای سرطانی ضروری است و امکان دارد نیاز به جراحی وسیعتر باشد. جراحی اساس درمان خالهای بدخیم است، هرچند که امکان دارد درمانهای کمکی مانند رادیوتراپی یا شیمی درمانی نیز الزم باشد. متاسفانه وقتی بیماری در افراد جوانتر اتفاق میافتد حالت تهاجمیتر دارد و گاهی درمان چندان تاثیری ندارد. امروزه ایمنوتراپی (تقویت سیستم ایمنی) نیز به عنوان روش نوین درمان برای مقابله با بیماری در موارد شدید موردتوجه است که میتوان به کاربرد گسترده این روش در آینده و حفظ حیات بیماران امیدوار بود