در این مواقع گاهی افراد برای اینکه جسم خارجی را زودتر قورت دهند، شروع به بلعیدن لقمه‌های بزرگ می‌کنند یا مثلا سیب‌زمینی می‌خورند. گاهی هم دست را به انتهای گلو می‌برند و سعی می‌کنند تیغ را خارج کنند. این کارها اشتباه است و بهترین کار در این مواقع این است که فرد جلوی آینه برود و در صورت دیدن تیغ یا لقمه، آن را خارج کند اما اگر دیده نشد، با مراجعه به اورژانس گوش و حلق و بینی، پزشک می‌تواند تیغ را به راحتی خارج کند.
مورد بعدی این است که فرد جسم را بلعیده ولی هنوز احساس ناراحتی در مجرای حلق دارد. علت این است که خراشی در حلق ایجاد شده و چون در حلق حس کاملی وجود ندارد، فکر می‌کند جسم باقی مانده است. اگر مشکل بیمار همچنان باقی ماند، می‌توان با عکسبرداری از حلق وجود تیغ یا نبود آن را تایید کرد. این افراد باید تا مدتی غذای نرم بخورند و آنتی‌بیوتیک و داروهای بی‌حس‌کننده حلق استفاده کنند. (اگر مشکل بیمار همچنان باقی ماند در موارد نادر نیاز به معاینه زیر بیهوشی است.)
مورد بعدی که در روزهای عید زیاد مشاهده می‌شود مربوط به کودکان است که از سر کنجکاوی آجیل را وارد بینی یا گوش خود می‌کنند. اگر فندق یا نخود ابتدای مجرا قرار گرفته بود، والدین در وهله اول باید خونسردی خود را حفظ و با استفاده از یک وسیله تیز به آرامی جسم خارجی را از بینی یا گوش کودک خارج کنند. شستشوی گوش یا مجرای بینی به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. اگر جسم خارجی خیلی داخل رفته بود، اصلا نباید به آن دست زد. اگر جسم در گوش باشد، ممکن است به پرده آسیب برساند یا اگر در مجرای بینی باشد، ممکن است کودک آن را ببلعد و از آنجا وارد ریه و باعث خفگی کودک شود. به کودکانی که همکاری بیشتری دارند، می‌توان آموزش داد تا هوا را از درون مجرا بیرون بدهند. این کار کمک زیادی به خارج راندن جسم از مجرا می‌کند. پزشک با توجه به علائم بالینی و معاینه ممکن است تشخیص جسم خارجی در بینی کودک را بدهد. در بسیاری از موارد ممکن است پزشک جسم خارجی را مشاهده کند. گاهی از عکسبرداری و رادیولوژی نیز استفاده می‌شود. پزشک ابتدا با استفاده از ابزار و وسایلی به خارج کردن جسم خارجی اقدام می‌کند در صورت عدم موفقیت زیر بیهوشی این کار را انجام می‌دهد. در صورتی که جسم خارجی به مدت طولانی در بینی باقی بماند، باعث ترشح یکطرفه خواهد شد.
دکتر بابک ساعدی فلوشیپ فوق تخصصی جراحی پلاستیک صورت وبینی از امریکا و دانشیارگوش وحلق وبینی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران
