صداهای مهیب ناشی از انفجار باعث صدمه به سیستم شنوایی افراد می‌شود. به طور عادی گوش انسان تحمل همه صداها را ندارد و اگر از حدی بالاتر برود آسیب می‌بیند. بخش خارجی لاله و کانال گوش ممکن است در اثر تماس با مواد آتش‌زا دچار سوختگی شود. در قسمت‌های داخلی‌تر که به پرده گوش می‌رسیم آسیب‌ها عمدتا از نوع پارگی‌ها در پرده گوش و در اثر صدای ناشی از انفجار است. پارگی باعث کاهش شنوایی ناگهانی، سرگیجه و درد می‌شود که اگر درمان به موقعی انجام نگیرد، پرده گوش به حالت پاره باقی می‌ماند و علاوه بر کاهش شنوایی، گوش در معرض عفونت قرار خواهد گرفت. در مواقعی که انفجار صدای بسیار بالایی دارد و نزدیک فرد رخ می‌دهد حتی ممکن است به استخوانچه‌های مصدوم هم آسیب برساند. مورد دیگری که شایع‌تر است، آسیب به گوش داخلی است. گاهی فرد بعد از شنیدن صدای بلند دچار اختلال در شنوایی می‌شود که مشکل از نوع کاهش شنوایی گذراست. این وضعیت به دلیل صدمه به سیستم داخلی گوش ایجاد شده ولی این آسیب همان‌طور که از نامش پیداست، گذرا و قابل برگشت است.
همه افرادی که احساس می‌کنند بعد از شنیدن صدای زیاد دچار کاهش شنوایی شده‌اند، باید تا چند هفته آینده از قرار گرفتن در معرض صدای بالا خودداری کنند. شنوایی این افراد باید تا 24 تا 48 ساعت آینده بهبود یابد. در غیر این صورت باید به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنند تا سنجش شنوایی انجام شود. معمولا در این مواقع از ترکیبات کورتیکواستروییدی برای بیماران استفاده می‌شود. افرادی که سن بالایی دارند، گوش حساسی دارند، از قبل سابقه چنین مشکلی داشته‌اند و افرادی که به علت مادرزادی دچار کاهش شنوایی از نوع حسی –عصبی هستند، نباید در این مراسم شرکت کنند چون بیشتر در معرض آسیب قرار می‌گیرند.
مورد بعدی انفجار مواد محترقه در صورت بعضی از شرکت‌کنندگان است. اولین قدم در این مواقع شستشو با سرم شستشو یا آب نمک تمیز است. ذرات خیلی ریز ممکن است در صورت فرو بروند. اگر جراحت زیاد نیست و نیازی به بخیه ندارد، افراد برای جلوگیری از عفونت می‌توانند از پمادهای آنتی‌بیوتیکی استفاده کنند.
