1-اوتیت مدیا و سینوزیت: در مواردی که فردی دچار سینوزیت یا عفونت گوش میانی است، نباید با هواپیما سفر کند زیرا اختلاف فشاری که در هنگام بلند شدن و فرود آمدن هواپیما در دو طرف شیپور اشتاش و در سینوسها ایجاد میشود، ممکن است عارضه زمینهای بیمار را تشدید کند. بیماری مهمی که در این شرایط میتواند در مورد گوشها ایجاد و تشدید اوتیت سروز است. این بیماری در کودکان زیر 6 سال بهخصوص کودکان شیرخوار زیر 2 سال شیوع بیشتری دارد زیرا شیپوراستاش آنها هنوز خوب تکامل پیدا نکرده است. به همین دلیل بیشتر کودکان زیر 6 سالی که سوار هواپیما میشوند، هنگام بلند شدن یا فرود آمدن هواپیما احساس گوش درد شدیدی دارند. از این رو به همه مادران توصیه میشود هنگامی که هواپیما در حال بلند شدن یا نشستن است به فرزند شیرخوارشان شیر و به کودکان بزرگتر چیزی برای خوردن بدهند. افرادی هم که به عفونت گوش میانی مبتلا هستند، بهدلیل اختلال در کارکرد شیپوراستاش ممکن است در حین پرواز دچار عارضه شوند.
2-باروتروما: ما اصطلاحی به نام «باروتروما» داریم. بد نیست بدانید دهانه سینوسها نسبتا کوچک است. هنگامی که فردی دچار اختلال فشار میشود، سینوسها ممکن است به شکل ناگهانی پر و بسته شوند و گیرافتادگی هوا در آنها رخ بدهد. موارد شدید باروتروما حتی امکان گسترش به مغز و ایجاد پنوموسفالوس (وجود هوا درون جمجمه و قسمتهای مختلف مغز) دارد.
3-جراحی گوش میانی: کاری که در جراحی گوش میانی انجام میشود، در بیشتر موارد پیوند پرده گوش است. این پیوند معمولا از غشای عضله گیجگاهی انجام میشود. برای اینکه پیوند بخواهد جوش بخورد و سوراخ پرده گوش ترمیم شود، باید حتما تعادل فشاری در دو طرف پرده صماخ برقرار باشد، اما در هنگام سوار شدن به هواپیما اختلاف فشار در دو طرف پرده گوش ایجاد میشود. به همین دلیل این افراد باید بین 10 روز تا 2 هفته از مسافرت هوایی بپرهیزند تا ترمیم کامل انجام شود.
4-جراحی لوزهها: در هفته اول جراحی لوزه، به احتمال یکهزارم احتمال خونریزی وجود دارد. خونریزی لوزه هم به جراحی اورژانسی نیاز دارد بنابراین بهدلیل دسترسی نداشتن به امکانات درمانی توصیه میشود افرادی که جراحی لوزه داشتهاند تا چند روز سوار هواپیما نشوند.
5-جراحی فک با سیمکشی: فردی که جراحی فک انجام میدهد با توجه به شدت صدمه ممکن است بین 2 تا 6 هفته دندانهایش روی هم ثابت شود. در چنین شرایطی نمیتواند دهانش را باز کند. اگر بیمار در این مدت و بهدلیل سوار شدن در هواپیما دچار تهوع و استفراغ شود، احتمال برگشت ترشحات معده به داخل ریه وجود دارد که حتی ممکن است باعث خفگی شود. در این شرایط باید خیلی سریع سیمهایی که به دندانها بسته شده باز شود تا محتویات معدهاش را بیرون بریزد. طبیعی است فردی که دچار تهوع و استفراغ است، خودش نمیتواند این کار را انجام بدهد و حتما باید یک نفر کمک داشته باشد./
2-باروتروما: ما اصطلاحی به نام «باروتروما» داریم. بد نیست بدانید دهانه سینوسها نسبتا کوچک است. هنگامی که فردی دچار اختلال فشار میشود، سینوسها ممکن است به شکل ناگهانی پر و بسته شوند و گیرافتادگی هوا در آنها رخ بدهد. موارد شدید باروتروما حتی امکان گسترش به مغز و ایجاد پنوموسفالوس (وجود هوا درون جمجمه و قسمتهای مختلف مغز) دارد.
3-جراحی گوش میانی: کاری که در جراحی گوش میانی انجام میشود، در بیشتر موارد پیوند پرده گوش است. این پیوند معمولا از غشای عضله گیجگاهی انجام میشود. برای اینکه پیوند بخواهد جوش بخورد و سوراخ پرده گوش ترمیم شود، باید حتما تعادل فشاری در دو طرف پرده صماخ برقرار باشد، اما در هنگام سوار شدن به هواپیما اختلاف فشار در دو طرف پرده گوش ایجاد میشود. به همین دلیل این افراد باید بین 10 روز تا 2 هفته از مسافرت هوایی بپرهیزند تا ترمیم کامل انجام شود.
4-جراحی لوزهها: در هفته اول جراحی لوزه، به احتمال یکهزارم احتمال خونریزی وجود دارد. خونریزی لوزه هم به جراحی اورژانسی نیاز دارد بنابراین بهدلیل دسترسی نداشتن به امکانات درمانی توصیه میشود افرادی که جراحی لوزه داشتهاند تا چند روز سوار هواپیما نشوند.
5-جراحی فک با سیمکشی: فردی که جراحی فک انجام میدهد با توجه به شدت صدمه ممکن است بین 2 تا 6 هفته دندانهایش روی هم ثابت شود. در چنین شرایطی نمیتواند دهانش را باز کند. اگر بیمار در این مدت و بهدلیل سوار شدن در هواپیما دچار تهوع و استفراغ شود، احتمال برگشت ترشحات معده به داخل ریه وجود دارد که حتی ممکن است باعث خفگی شود. در این شرایط باید خیلی سریع سیمهایی که به دندانها بسته شده باز شود تا محتویات معدهاش را بیرون بریزد. طبیعی است فردی که دچار تهوع و استفراغ است، خودش نمیتواند این کار را انجام بدهد و حتما باید یک نفر کمک داشته باشد./